Aan boord van de veerboot

En met het klinken van de scheepshoorn laten we de haven van Auckland achter ons; vandaag gaat de reis naar Waiheke Island. Een eiland voor de kust van Auckland, waarvan een ieder mij heeft verteld dat dat nou echt de moeite waard is - en ik ben overduidelijk niet de enige aan wie dit is verteld. Met mij aan boord bevind zich menig 'stereotype tourist'. Je kent ze wel, de Karens of Susans: vrouwen van middelbare leeftijd met kort pittig kapsel, gekleed in hun knielange broeken - of van die hippe afrits broeken - sportschoenen, en hun fleece jacken, die ze hip om hun schouders knopen. Natuurlijk is het plaatje niet compleet zonder hun partners, die er in vergelijkbare outfit bijlopen en verdiep zijn in de brochures over het eiland, want op deze leeftijd is de spontaniteit en het onvoorspelbare avontuur ondenkbaar. Deze touristen hebben in feite alles al beleefd voor de bestemming überhaupt ook maar in zicht is. Natuurlijk zijn zij niet de enige mensen aan boord; we hebben ook nog de coole veertiger: de kalende man gekleed in een polo waarvan het bovenste knoopje niet is vastgemaakt, gedragen boven een korte broek met een hip stipjes patroontje en een paar sneakers, die normaal worden gedragen door de jongere generatie, en zo'n super coole zonnebril met reflecterende glazen. Deze tourist staat selfies te maken bij de railing van de boot om zichzelf ervan te ovetuigen dat hij echt nog niet zo oud is. Verder hebben we nog de Indiase gezinnen, de hikers, de ik-heb-meer-geld-dan-jij cruise gangers, de normale mensen, de ik-woon-lekker-op-een-eiland-en-jij-niet mensen die zich eigenlijk te goed voelen om de boot te delen met alle voorgenoemde types touristen, maar hun privé jacht ondervindt momenteel een upgrade, dus nu moeten ze zich wel onder de normale mensen, onder het plebs, mengen, en dan hebben we natuurlijk nog de wannabe wereldreiziger: deze tourist heeft een veel te grote camera om de nek, waarvan ze waarschijnlijk niet eens weet hoe hij werkt, maar het ziet er in ieder geval cool uit. Zij zit in een hoekje naar Afrikaanse muziek te luisteren, want ze is oh zo open-minded en wereldlijk ingesteld; Afrikaanse muziek luisteren in Nieuw Zeeland, wow. Althans, dat vertelt ze zichzelf, terwijl ze alle andere touristen aan boord een beetje belachelijk zit te maken in plaats van te genieten van het uitzicht. Maar, gelukkig maakt ze zichzelf ook belachelijk, want ja, die wannabe wereldreiziger dat ben ik. Het leven is te kort om alles altijd maar serieus te nemen. Voor nu is het eindelijk tijd om Waiheke Island te ontdekken!